کد مطلب:68634 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:216
در ماههای آخر عمر امیرالمؤمنین علیه السلام بعد از جنگ نهروان، مردم از حضرت درباره ی ابوبكر و عمر و عثمان سؤال كردند. حضرت فرمود: در این باره برایتان نوشته ای می نویسم كه درباره ی آنچه پرسیده اید به صراحت سخن گفته باشم. سپس نوشته ی بلندی كه حدود 30 صفحه و در حد یك جزوه بود املا كردند و نویسنده ی حضرت نوشت. آنگاه ده نفر از خواص اصحاب خود را فراخواندند و دستور دادند هر روز جمعه نویسنده ی حضرت آن را بر مردم بخواند و این ده نفر شاهد باشند تا كسی انكار نكند و فرمود: اگر كسی انكار كرد قرآن را حَكَم بین خود قرار دهید. از جمله مطالب آن نوشته چنین بود: این امر خلافت عجیب است، كه حكومت و ولایت احدی را مثل ولایت من مبغوض نداشتند! دلیل من بر ولایت این است كه صاحب اختیار مردم فقط من هستم نه قریش... چرا كه پیامبر صلی اللَّه علیه و آله ولایت این امت را داشت و من بعد از او اختیارات او را دارم... به دلیل گفته ی پیامبر صلی اللَّه علیه و آله كه در روز غدیر خم فرمود: «من كنت مولاه فهذا علی مولاه». [صفحه 58]
.
صفحه 58.